Ο Sam Ross είναι διδάκτορας στην ερευνητική ομάδα του Ian Donohue στο Τμήμα Ζωολογίας του Trinity College του Δουβλίνου. Η έρευνά του επικεντρώνεται στις επιπτώσεις της παγκόσμιας αλλαγής στην οικολογική σταθερότητα.
Μπορούμε πλέον να χρησιμοποιήσουμε εξοπλισμό ακουστικής εγγραφής για να παρακολουθούμε όλους τους ήχους που παράγονται σε ένα οικοσύστημα. Ηχογραφώντας και ακούγοντας ξανά τον ήχο με αυτόν τον τρόπο, ελπίζουμε να συλλάβουμε χρήσιμες πληροφορίες για τη φύση. Ένας τρόπος για να γίνει αυτό είναι η χρήση «ακουστικών δεικτών», μαθηματικών περιλήψεων των ακουστικών πληροφοριών που περιέχονται στις ηχογραφήσεις. Αλλά πόσο αξιόπιστα αντικατοπτρίζουν στην πραγματικότητα τέτοιοι δείκτες τη βιοποικιλότητα που πολλοί από εμάς προσπαθούμε να παρακολουθήσουμε και να κατανοήσουμε;
Σε ένα νέος χαρτί, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Ecological Indicators, δείχνουμε πόσο αποτελεσματικοί είναι οι ακουστικοί δείκτες ως μέτρο του πλούτου των ειδών — ο αριθμός των διαφορετικών ειδών σε μια συγκεκριμένη στιγμή και τοποθεσία, ένας μόνο από τους τρόπους με τους οποίους μετράμε τη βιοποικιλότητα. Η δουλειά μας είναι μέρος μιας συνεχιζόμενης συνεργασίας μεταξύ εμένα και του Ian Donohue (Ζωολογία, TCD) και ερευνητών στο Ινστιτούτο Επιστήμης και Τεχνολογίας της Οκινάουα.
Μέτρησα τον αριθμό των ειδών από ~230 ώρες ηχογραφήσεων (δεν είναι τόσο συναρπαστικό όσο ακούγεται!) και συνέκρινα αυτούς τους αριθμούς με τις τιμές πολλών δημοφιλών ακουστικών δεικτών. Διαπιστώσαμε ότι οι δείκτες δυσκολεύονταν να αντικατοπτρίσουν τον αριθμό των ειδών από καταγραφές με δυνατό αέρα ή βροχή, με ανθρώπινη ηχορύπανση ή όταν τα τζιτζίκια παρήγαγαν την εκκωφαντική χορωδία τους. Σε τελική ανάλυση, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί πώς ερμηνεύουμε αυτούς τους δείκτες σε πολύπλοκα ηχητικά περιβάλλοντα και θα πρέπει να σχεδιάσουμε τις προσπάθειές μας παρακολούθησης ανάλογα για να κάνουμε την πιο αποτελεσματική χρήση αυτών των δεικτών ως εκτιμήσεων της βιοποικιλότητας.
Δημοσίευση έρευνας κατά τη διάρκεια μιας παγκόσμιας πανδημίας
Είναι λίγο περίεργο να δημοσιεύεται νέα έρευνα κατά τη διάρκεια μιας παγκόσμιας πανδημίας. Αλλά για να παραθέσω τον Δρ. Ian Malcolm του Jeff Goldblum, „η ζωή, ε, βρίσκει έναν τρόπο„. Ένας από τους τρόπους με τους οποίους έχω προσαρμοστεί για τη διάδοση της εφημερίδας μας είναι να συμμετάσχω στο πρώτο μου συνέδριο στο Twitter. Την Πέμπτη 5 Νοεμβρίου, έστειλα 5 tweets στο πλαίσιο του #TropiCon20, ενός συνεδρίου Twitter που συνδιοργανώθηκε από τις ομάδες ειδικού ενδιαφέροντος για την Τροπική Οικολογία και Διατήρηση της Βρετανικής Οικολογικής Εταιρείας. Τα αναλυτικά στοιχεία από το συνέδριο δείχνουν ότι πάνω από ένα εκατομμύριο άτομα είδαν το hashtag του συνεδρίου και τουλάχιστον ένα tweet του συνεδρίου κατά τη διάρκεια της διήμερης εκδήλωσης, επομένως φαίνεται ότι οι άνθρωποι αξιοποιούν στο έπακρο τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να λαμβάνουν επιστημονικά νέα και ενημερώσεις.
Μπορείτε να δείτε τα tweets μου, συμπεριλαμβανομένων βίντεο, τραγουδιού πουλιών, ακόμη και τη ρακέτα που παράγουν αυτά τα ενοχλητικά τζιτζίκια εδώ (δεν χρειάζεται λογαριασμός στο Twitter): https://threadreaderapp.com/thread/1324358613595496451.html.
Μου άρεσε να δοκιμάζω αυτές τις νέες μεθόδους για την παρακολούθηση του οικοσυστήματος και να βρίσκω νέους τρόπους για να το πω στους ανθρώπους!
ΒΙΝΤΕΟ: https://www.youtube.com/watch?v=UnL3wcm0AKU&feature=emb_title
